Ken jij Romeinse dakpannen? De Romeinen gebruikten een systeem van grote platte dakpannen met opstaande zijranden (tegulae), waarbij de naden tussen de zijkanten werden afgedekt met bolle, langwerpige pannen (imbrices). Romeinse pannen maken was handwerk. Nadat de pannen uit natte leem waren gevormd moesten ze een tijd drogen voordat ze konden worden gebakken. Om te drogen werden de pannen buiten op de grond uitgespreid.
En dat maakte ze een ideale fotoval! Want als een dier over zo’n dakpan loopt, blijft er een pootafdruk achter, die door het bakken voor eeuwig werd vastgelegd in de keramiek. Er moet van alles hebben rondgelopen op de droogveldjes! We vinden talloze indrukken van katten- en hondenpoten, en af en toe is blijkbaar een Romein per ongeluk met zijn sandaal op een tegula gaan staan. Naast sporen van gedomesticeerde dieren vinden we af en toe ook wildsporen. Dat geeft ons een inkijkje in de wildpopulaties rond menselijke bewoning.
Een topvondst is enige bekende (gedeeltelijke) pootafdruk van een lynx die werd aangetroffen op een tegula te Forum Hadriani (Voorburg, NL). De pootafdrukken van lynxen zijn breed en rond in vergelijking met de meeste andere dieren, maar ze zijn vooral zéér groot. Kijk maar eens naar het verschil met een kattenpoot. Lynxen zijn in de regel schuwe dieren die vooral in de schemering actief zijn. Waarschijnlijk liep deze lynx op het droogveld rond op een moment dat de arbeiders al naar huis waren.
Yvonne de Rue, senior-aardewerkspecialist, junior-bouwmateriaalspecialist
